ağlamıştı

tedirgin bir hali vardı..
gidiyor musun dedim..
haberin yok mu senin dedi..
neyden dedim? neyden?
bugünkü olaylardan dedi..
hayır dedim..
"öğrenirsin nasılsa" dedi..
gitti.
kalakaldım öylece..
-
Timoti ne oldu bugün dedim?
bilmem! ne olmuş ki dedi.
ben de bilmiyorum, ahuramazda iyi değil sanki dedim..
evet var bir şey ama ben de bilmiyorum dedi..
sen de bilmiyorsan timoti dedim içimden.. henüz kimse bilmiyordur..
--
yedi bitirdi içim içimi..
çıktı geldi yarım saat sonra.
uzaktan baktım bir şeyler yazıyor..
yoksa dedim, istifa mı ediyor..
içimde 750 voltluk trenler dolanıyordu hızla..
yaklaştım, baktım..
kargo poşeti dolduruyor.
oh dedim dışımdan. ama o duymayacak kadar da içimden.
mesaisi bitmişti, gidecekti.
baktım.
ağlamıştı. 
gözleri hala kırmızıydı.
yanına gittim.
önünü kestim.
n'oldu dedim
niye ağladın dedim
ağlamadım dedi.
inanmadım sana dedim.
artık burun burunaydık  neredeyse..
bilger bey sana anlatır dedi..
ve gitti.
--
öğrendim.
üzüldüm.
bir utanca şahit olmuştu.
büyük bir utanca..
ve üzerine düşeni yapmıştı soğukkanlılıkla.
--
bu kadar.