İnsanlar aklımı sızlatıyorlar.
İnsanlar canımı sıkıyorlar.
İnsanlar kendimi zorlatıyorlar.
İnsanlar kalbimi kurcalıyorlar.
İnsanlar rahatsız ediyorlar.
--
Gün güzeldi
memnun değilim geceden.
---
Olsun.
N'apalım..
İşte kimi insan da var
mesele "var" olması..
Varlıkta kalması..
hem de insan olarak her haliyle!
"var' ya"!
ne büyük nimet!
ne büyük güzellik bunu bilmek..
isterse dünyanın öbür ucunda olsun.
isterse arada duvarlar olsun.
hiç farketmez.
var ya!
içim rahat!
nasıl anlatmalı ki bu yüksek mutluluğu.
Nasıl anlatmalı!
Nasıl?
Eve ikinci kez döndükten
bir saat sonra
NOT: Son satırlarım ilaç gibi oldu karnımın ağrısına.
Dindirdi varlığını bilmek. Sadece bilmek, anmak bile.
Çok şükür demek isterim el verdiğince;
uçan seccadenin benzini yettiğince..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder