Oradan Terlik Atmayalım

Güneşli şiir dedim de..
Hep yakın değildir ki Güneş!
Hep sıcak değildir ki Güneş!
Hep gözlerimizi almaz ki Güneş!
-
Ama ben isterim ki, 
Hep olsun. Bulutlu da olsa şiir,
Karanlık fırtınalar da kopsa satır satır,
Harfler kurşun olup tepeme de inse sağanak gibi,
Karanlık da örtülse battaniye olup..
Şiirin gezegeni hep güneşin çevresinde dönsün.
--
Şimdi şuan görünmüyor diye..
Hepten yok değil ya Güneş..
Gelecek.
Gelecek yine..
Belki bulutların ardında dolanıp göğü gümüşle kalaylamakla yetinecek..
Hatta belki kara fırtınaya boyun eğecek.
ama görünmese de,
hep var olacak.
---
İşte isterim ki ben de..
Varsın her harf ışımasın..
Varsın cümleler buz gibi olsun..
Kalksın yere çaksan gidecek kadar demirden olsun..
Civadan dökülmüş gibi ağır olsun..
Karanlık yanında ak kalsın..
ama hissedeyim..
her nokta o güneşin çevresinde dönsün.
İnsan deniz olsun.
İnsan bahar olsun.
İnsan güneş olsun.
Güneş Hak'tan bir parça.

-bitmez-

-devam edecek başka bir vakit-